maandag 28 maart 2011

Kleine wonderen

Ik was op een evenement en was aan het voorbereiden op mijn workshop ik had wat technische problemen met de microfoon. Een lastig probleem als je niet veel verstand hebt van dat soort technische zaken. Ik ging op zoek naar hulp, bij voorkeur een technische man/vrouw die mij even kon helpen met het oplossen van het probleem. Ik vond een man die duidelijk verstand van zaken had, maar ook erg druk bezig was met van alles voor een ander. Ik stapte op hem af en vroeg: Ben jij de held die hier alles technisch voor elkaar maakt op dit evenement?
Ik zag zijn gezicht in een glimlach vouwen bij die vraag, en hij keek me aan en knikte, Fijn, zei ik, dank je wel daarvoor, want zonder jou komen wij toch een stuk minder uit de verf. Hij lachte verlegen en wilde het bijna als gewoon afdoen. Dat mag toch ook wel eens gezegd worden, zei ik snel om zijn afwerende beweging voor te zijn. We keken elkaar een kort moment lachend aan, en hij knikte ten teken van ontvangst.
Ik heb een vraagje, ik heb wat problemen met mijn microfoon moet ik dat aan jou vragen of moet ik daar iemand anders voor benaderen?
Oh, zei hij, ik loop wel even met je mee.
Binnen no time had hij het opgelost en hadden we ook nog een leuk gesprek gehad.
Ik weet dat ik hem had gestoord in zijn werkzaamheden, maar ik wist ook dat onze dag een beetje leuker was geworden daardoor. Het was aan hem te zien dat hij voldoening had van zijn werk, soms is het zo makkelijk om een situatie te creëren waar iedereen gelukkiger van wordt.
Als complimenten onvoorwaardelijk uit het hart komen, voelen mensen zich gezien en die erkenning willen we toch allemaal.

vrijdag 25 maart 2011

Vrijdag-middag-borrel-tip

Blijf op een (netwerk)borrel niet te lang bij groepjes mensen staan en zeker niet bij je collega's. Ga ook eens even alleen staan of met één iemand anders. Je maakt het voor andere mensen dan makkelijker om zich bij jou aan te sluiten en een gesprek aan te knopen. Het is makkelijker voor iemand om het gesprek aan te gaan met 1 of 2 personen dan met een paar tegelijkertijd. Bij collega's of bekenden staan gebeurt vaak uit veiligheid.

vrijdag 18 maart 2011

Vrijdag-middag-borrel-flirttip

Wist je dit: Een vrouw die aan een man vraagt hoe hij zich voelt krijgt mogelijk geen antwoord, vraag hem wat hij denkt en hij antwoordt wel. Vrouwen hebben woorden nodig om te verbinden, écht contact te maken. Vrouwen gebruiken gemiddeld 21.000 woorden per dag om hun boodschap kenbaar te maken en mannen 9.000. En slechts 7% van onze communciatie vindt plaats met woorden, 93% non-verbaal.
 

donderdag 17 maart 2011

Het nieuwe werken (werken 2.0)

Ik val rondom het nieuwe werken soms van de ene in de andere verbazing.
In mijn enthousiasme om te delen, goed te doen, mensen te laten bloeien en te laten groeien, omdat ik dat leuk vind om te doen én omdat het voor mij hoort bij het nieuwe werken, omdat ik geloof in dat wat je geeft ook terug komt; kom ik toch ook mensen tegen die een hele andere invulling geven aan het nieuwe werken. Die grenzen hebben; overal en altijd, en vaste overtuigingen over wat goed is en wat niet, belemmeringen hebben om überhaupt te bewegen, en daardoor vast zitten in geconditioneerd gedrag. Dat zelf helemaal niet zo herkennen en er dan bovenop ook nog heel hard hun best voor doen om dat anderen ook wijs te maken en op te leggen.  Dat is toch jammer? Hoe mooi zou het zijn als iedereen gewoon zijn eigen pad bewandelt en daarin zijn of haar eigen keuzes maakt, zijn of haar eigen lessen pakt en dat ook de ander gunt. En er zich bewust van is dat je eigen leven leiden al een hele klus is laat staan ook nog het leven van een ander!
Zo ook met het nieuwe werken. Laat mij alsjeblieft zitten op mijn roze wolk en de gedachten koesteren dat het nieuwe werken gaat over de zelfontwikkeling van mensen om zonder obstakels met elkaar te kunnen communiceren en samen te werken. En dat communiceren dan gaat over echt verbinden met elkaar op hartniveau in plaats van alleen op hoofdniveau en over het inbrengen van empathie in contacten met elkaar en onderbuikgevoel. En dat, dat weer gaat over contact hebben op een andere trillingsfrequentie zoals Cultural Creatives dat wereldwijd al jaren hebben en ervaren. En over helder weten en over helder voelen in combinatie met een gezonde portie ratio. En mag ik alsjeblieft mijmeren op die wolk over dat we toe gaan naar een wereld waar gevoel beslissend is en de gedachten toetsend. Of gaan we daar niet naar toe maar was dat altijd al zo? Wereldwijd is inmiddels een ontwikkeling op gang gekomen die steeds grotere vormen aanneemt: steeds meer mensen zijn letterlijk aan het ont-wikkelen, zich aan het ontdoen van allerlei schillen die in de weg zitten, hun eigen weg aan het lopen.

Mensen die in plaats van regels, processen en structuren, op zoek zijn naar ruimte, het juiste gevoel, hun eigen pad. Mensen die hun gevoelsmatige, intuïtieve, creatieve en spirituele mogelijkheden en vaardigheden willen gebruiken en inzetten. Zakelijk en privé. Gewoon zijn wat iedereen al van nature is, zonder ingewikkeld gedrag.
Dát is voor mij het nieuwe werken. En is dat dan ineens Homo Sapiens 2.0?
Wie het weet mag het me zeggen….ik blijf vandaag even op mijn roze wolk.

vrijdag 11 maart 2011

Flirtcoach?!

Zakelijk flirten? Dat is toch strafbaar! Althans, dat was mijn eerste reactie toen ik over flirten op de werkvloer hoorde. Ik wist absoluut niet wat ik me daarbij voor moest stellen. En dat terwijl ik gevraagd werd om als rollenspelacteur te verschijnen tijdens een flirttraining. Om wat voor rollenspellen gaat het dan, vroeg ik aan de trainster, speeddaten bij de koffieautomaat, voetjevrijend vergaderen, sexy solliciteren? Nee, daar heeft het allemaal niets mee te maken, verzekerde flirtcoach Angelique van ’t Riet mij. Het blijft allemaal keurig netjes.
Met enige scepsis accepteerde ik de opdracht. Ik nam me echter één ding voor: als ze aan me zitten, ga ik meppen en ben ik gelijk weg! Mijn angst bleek ongegrond. Zakelijk flirten had niets met sjansen te maken. Het is gewoon een ontzettend sympathieke, leuke manier van contact maken. Je gooit al je belemmeringen overboord en stapt onbevangen en speels de wereld tegemoet. Ik had de middag van mijn leven. Sterker nog, ik ben vanaf die dag zelf volop gaan flirten.
Angelique bleek een bloeiend flirtbedrijf te hebben, the Universal Flirting Academy, en ze kon wel een extra kracht gebruiken. Dus sinds drie jaar prijkt een ongewone maar o zo leuke functienaam op mijn visitekaartje: Saskia Paulissen – flirtcoach. Aangenaam!

Vrijdag-middag-borrel-flirttip

Wist je dat: 90% van de mensen het eng vindt om zomaar op iemand af te stappen en contact te leggen? Er is bij veel mensen, op onbewust niveau, angst om afgewezen te worden of om niet voldoende interessant te zijn.

donderdag 3 maart 2011

Gulle lach
Ik stond met mijn fiets voor het rode stoplicht in hartje Amsterdam. Dat op zichzelf is levensgevaarlijk, omdat je bijna omver gereden wordt door haastige fietsers die door het rode licht rijden. Het is niet ongewoon scheld kanonnades te horen omdat je in de weg staat voor de fietsers die graag door het rood rijden. Vandaag viel het mee.
Ik geniet altijd van het momentje rust dat ik krijg bij een rood stoplicht, gewoon even stil staan en de wereld observeren. Het leven is te leuk om het zo snel voorbij te laten schieten. Zo ook deze zonnige voor jaars morgen.
Uit mijn ooghoek zie ik een man naar het zebrapad lopen en ik kijk naar hem, onze blik kruist en ik geef hem spontaan een gulle lach.
Tot mijn verassing veranderd hij van richting en komt hij recht op me af. Hij duwt me een fles rode wijn in de hand en zegt tegen mij; hier die heb ik zojuist gekregen, maar ik lust het niet, jij wel hé!
En hij liep weer weg. Ik stond verbaast te kijken toen de tijdelijke verdwazing voorbij was riep ik hem na: Dank je wel! en zijn hand ging omhoog en hij keek nog eens lachend om.
Daar stond ik, hartje Amsterdam en zo maar een heerlijke fles rode wijn rijker.
Gewoon een spontane lach geven, en mensen gunnen je iets, dit is maar weer eens het bewijs.

woensdag 2 maart 2011

Of flirten altijd werkt?....

Schat?.... Hou je van me?


-'Schat?'
-'Ja?'
-'Je weet dat ik veel van je hou, toch?'
-'Jazeker weet ik dat. Ik hou ook heel veel van jou.'
-'Schat?'
-'Ja?'
-'Zou je nog steeds van me houden als ik bijvoorbeeld zomaar een hond uit het asiel zou halen?'
-'Huh? Wat is dat nou voor vraag?'
-'Nou precies zoals ik het vraag. Zou je dan nog steeds van me houden? Zeg nou.... Nou dan zeg je niets! Dan zeg ik jou alvast wat: zaterdag ga ik naar Emmie kijken.'
-'Emmie?'
-'Ja. Een hond die met een touw vastzat aan het hek van het asiel daar. Ze is echt heel lief maar heeft het heel erg slecht gehad en het leek me leuk......'
-'LEUK!?!?!'
–'Ja! Het leek me een leuk en goed idee dat ze de rest van haar leven niet in een hok van twee bij twee woont, maar bij ons. Ga je zaterdag mee om haar te ontmoeten?' Emmie kwam, zag en overwon.

-'Schat?'
-'Ja?'
-'Nu we Emmie hebben... Denk je niet dat het veel gezelliger voor haar zou zijn om een maatje te hebben?'
-'Een maatje?'
-'Ja, gewoon. Een hond erbij. Een kleintje. Voor als we 's een uurtje weg zijn. Om te spelen. Is toch gezelliger voor d'r? Ze is tóch een roedeldier.
-'Tja, nu je dat zo zegt. Hoe klein dan?'
-'Nou, gewoon. Een kleinere dan Emmie.'
-'Lijkt me een goed idee. Zullen we ons eens oriënteren dan? Een beetje zoeken, op internet kijken, misschien hier en daar eens rondvragen?'
– 'Nou... Eerlijk gezegd heb ik dat al gedaan. En heel toevallig zit er zo’n kleine hond uit Spanje in een gastgezin hier heel dichtbij. Morgenavond kunnen we er al met Emmie gaan kijken of ze elkaar leuk vinden.'
-'Ok, doen we.'
-'Ennuh.... schat. Ze heet Tosca en zit daar met haar zusje. Tilly. Doet me denken aan tante Til van een kloddertje roze. Leuk toch, twee van die kleintjes erbij? Daar waar er eentje loopt kunnen twee toch ook? Ze zijn echt heel klein. Dat is dan ook weer zoveel leuker voor Tosca, want als ze Emmie dan even te groot of te oud vindt om een spelletje te doen, dan heeft ze Tilly.' Tosca en Tilly kwamen, zagen en overwonnen.

–'Schat?'
-'Ja?'
-'Sjaan is zo alleen, vind je ook niet? Ik weet dat poezen op zichzelf zijn maar ze speelt steeds met de kat van buren dus misschien is het leuk voor Sjaan als ze een maatje krijgt om thuis mee te spelen. Dan hoeft ze niet steeds van huis als ze wil spelen.'
–'Het is een poes schat en ze speelt met Moris van de buren. En ze is vast hartstikke gelukkig.'
-'Ja, maar dat is toch anders, met Moris spelen. Die woont hier niet. Aaaaah.... Mag het?'

–'Welke mogen we gelijk meenemen? Doe dan maar die hier al het langste zit. Is dat die lapjespoes? Prima, doen we. We noemen haar Bo.'
-'An?'
-'Ja schat.'
-'Moet je deze kijken. Een ontplofte bol wol. Die is toch grappig? Oh, je hebt al een poes in je armen. Maar deze is ook echt geweldig. Moet je die kop zien. Fantastisch!'
– 'Wat zegt u? Samen met die lapjes over de schutting gegooid? Die nemen we ook mee, en we noemen ‘m Bob.' Bo en Bob kwamen, zagen en overwonnen.

–'Schat?'
–'Ja?'
–'Die ene stichting hè...je weet wel. Daar zit een hondje uit Turkije met één oogje. Gegrepen door een andere zwerver. Hij is echt heel sneu, een kleine bruine. Niemand wil natuurlijk zo’n hondje met één oog. Moet je kijken wat een droppie. Straks zit ze daar de rest van haar leven in de opvang. Wij hebben toch de ruimte? Ik werk vanuit huis en waar plek is voor drie maakt vier toch ook niet uit? En ja: ze is al in Nederland. Morgen kunnen we gaan kijken of het klikt.' Joy kwam, zag en overwon.

–'Schat?'
-'Ja?'
-'Of we tijdelijk een hond op kunnen vangen... Toestanden. En hij moét echt ergens anders heen. Wat denk je?'
-'Ik zal erover nadenken.'
-'Erover nadenken? Ehhh...doe dat dan onderweg naar huis in de auto, want ehhh.... ik heb ‘m vanmiddag al opgehaald. Hij blijft maar heel even. Ze zoeken een nieuw, goed thuis voor ‘m. Ja, hij is wat groter dan Emmie. Een reutje. Gevonden bij de supermarkt met zijn moeder en broers en zussen. Hij heet Vito.' Vito kwam, zag, overwon en... bleef. Té leuk!

–'Schat?'
–'Ja?'
-'Er zijn bij mijn zus zeven kittens over het hek gegooid. Ik ga even kijken.'
-'En de moeder?'
-'Nee, de moeder niet. En ja, ik ga echt alléén kijken. Beloofd!'

-'Schat?'
–'Ja?'
–'Ze zijn echt té schattig. Zwart met wit. Stelletje mafkezen die zo met beesten omgaan. Denk je dat Bo en Bob het leuk vinden? Bo wil spelen en Bob ligt de hele dag te zonnebaden dus misschien wel leuk voor Bo. Aaaahhh... mag het? Ja, ik beloof het! Echt de laatste.' Mevrouw Janssen kwam, zag en overwon.

Oh ja... Mevrouw Janssen had een broertje met een beetje aparte achterpoten. Tja, die wil niemand natuurlijk adopteren. Flappie kwam, zag en overwon dus ook.

–'Schat?' Schaaaaat?? Schat, hoor je me? Hallo?

Volg ons


Angelique van 't Riet
Twitter LinkedIn

Suzanne Meijroos
Facebook LinkedIn

Saskia Paulissen
Twitter LinkedIn

wow factor of Angelique Van 't Riet on wieowie