Hoe moeilijk kun je doen?

Wat ben ik toch moeilijk gaan doen! En wat was ik heerlijk ongecompliceerd ooit, als kleutertje. Mijn eerste vriendinnetje. Hoe dat ging. Dat was zo relaxed. We zaten op de stoeprand en ik vroeg: "Wil je mijn vriendinnetje worden?" Ze zei ja en huppekee, een vriendschap van 39 jaar. Hoe moeilijk kan het zijn?

Heel moeilijk, nu. 'n Paar maanden geleden nog, met een moeder van school. Hartstikke leuk mens. Zit ik moeilijk te doen. Zal ik er bij gaan staan? Zal ik vragen of ze 'n keer koffie komt drinken? Of is dat te opdringerig? Terwijl ik alleen maar hoef te zeggen: "Meid, ik vind je leuk, zullen we een kop koffie drinken?" Durf ik niet.

Zelfde met zaken doen. Hoe vaak vraag je rechtstreeks aan een potentiële opdrachtgever: "Beste meneer of mevrouw, wilt u mijn klant worden?" Niet. Je gaat moeilijk doen. Bedenkt allerlei acties via mail of telefoon of per post. Terwijl die klant allang weet dat je zaken wilt doen.

Gelukkig sta ik er niet alleen in want om me heen wemelt het van mensen die moeilijk doen. ’t Is klaar nu. Laten we makkelijk doen. Gewoon zoals we deden toen we klein waren. Onbevangen op mensen afstappen. We kunnen ’t allemaal, we deden ‘t allemaal, 't is puur een kwestie van herinneren. Hoe moeilijk kan 't zijn?