Flirten en loslaten

Flirten en loslaten!

Weet je wat ik zelf het aller-lastigste vind van het flirten? …Het loslaten! Daar waar flirten gaat over de verbinding maken en in verbinding zijn; gaat het net zo goed over loslaten!

En niet; loslaten en uit verbinding gaan maar loslaten, en in verbinding blijven met het volle vertrouwen, dat wat er zich dan openbaart goed is voor jou maar zeker ook voor die ander.

Het klinkt zo makkelijk. Gisteren televisieopnamen gehad over het afslachten van zwerfhonden in de Oekraine voor het EK2012. Heftig onderwerp voor me en ook nog politiekgevoelig. Vragen worden gesteld, reactie door mij gegeven en de camera legt vast. En dan begint het proces van loslaten. In de studio wordt gemonteerd, geknipt en geplakt. En het resultaat laat op zich wachten. Een hele nacht lang.

Vanmorgen was de uitzending en ik haalde adem. Het was goed. Confronterend en feitelijk. Goed geknipt, geplakt en gemonteerd. Maar wat een proces zeg! Feest voor de grijze haren want die hebben er in 1 nacht een paar vriendjes bij.

Meerdere keren heb ik het voorbeeld daarbij aan anderen gegeven: “Als je zand in je hand legt en je wilt het vasthouden, wat gebeurt er dan? Het glipt tussen je vingers weg. Laat je het zand liggen, laat los dat je het wilt kunnen vasthouden en het blijft liggen." Tenzij je buiten staat en het is windkracht 7.

Kunnen loslaten vraagt om het uit handen geven, geen controle te hoeven of willen hebben en vol vertrouwen zijn. En de verbinding blijven houden is nodig omdat precies dat de ander het gevoel geeft van zelfvertrouwen, onvoorwaardelijke steun en vertouwen van jou in die ander. Het is net als leren fietsen. Er komt een moment dat je vader of moeder niet meer helpt met je evenwicht bewaren, en in dat moment word je losgelaten. Letterlijk. Geen steun in je rug, geen corrigerende hand meer op je arm maar echt los. Los om het helemaal zelf te doen met het vertrouwen en de wetenschap dat de ouder die het je geleerd heeft nog steeds bij je is om je eventueel te helpen. Mooi toch?
Zoals het je als kleuter zelfvertrouwen en energie gaf zo werkt het vandaag de dag nog steeds. Als je op je werk een project doet of werkzaamheden toevertrouwt krijgt die je zelf uit mag en kan voeren, waarbij je op je bek mag gaan en van je fouten mag leren, in de wetenschap dat je altijd hulp kunt vragen bij iemand die in verbinding met je is; maar je wel heeft losgelaten. En als het dan lukt!! Hoeveel energie geeft dat? Het proces van loslaten van de ander is van hetzelfde kaliber als het proces van gaan staan en je eigen stappen te nemen, voor jou. Knap staaltje van in verbinding zijn en loslaten, ieder op zijn of haar eigen pad. 

En dan misschien nog een mooie om te doorgronden:

“Naast de edele kunst van het Getting Things Done, is er de edele kunst van het weglaten dingen ongedaan gemaakt. De wijsheid van het leven bestaat uit het elimineren van het niet-essentiële. "

-Lin Yutang -

Het blog staat erop; ik laat het los!