WHAT'S THE PROBLEM?

Bloedirritant vind ik het, dat oplossingsgerichte van de man, en in het bijzonder van mijn man. Ik kan geen verhaal vertellen, of de ongevraagde oplossingen vliegen me al om de oren. Terwijl ik gewoon effe wil spuien en hij alleen maar hoeft te luisteren. Dat vraag ik dan ook netjes en dat doet hij ook braaf, maar de lol van het gesprek is er al heel snel af. Zijn ogen dwalen richting krant of, nog erger, richting televisie, waardoor ik acuut beledigd ben, het verhaal afkap en uitgebreid mijn beklag ga doen bij een vriendin, die wel luistert én meeleeft.

Vorige week raakte ik met een mannelijke kennis in gesprek over deze ergernis. Het mooie was dat we niet vervielen in ‘hullie’ en ‘zullie’. Nee, hij gaf mij een zeer waardevolle verklaring voor het gedrag van mijn echtgenoot. Hij zei: “Als jij als vrouw in een situatie zit die jou duidelijk raakt, zal jouw man jou het liefs zo snel mogelijk willen verlossen van dat vervelende gevoel. Dus komt hij met oplossingen want dat is zijn manier. Maar hij doet dat, beste Saskia, uit liefde”.

Daar was ik even stil van (met mijn 10.000 woorden per dag). Opeens realiseerde ik me, dat mijn drijfveer hetzelfde is. Als mijn man zichtbaar ergens mee zit, wil ik ook dat hij zich weer goed voelt en dat doe ik door mijn manier van problemen oplossen: er over praten. Wat hem weer irriteert.

Mooie les in flirten: niet focussen op de verschillen, focussen op de overeenkomst. En in dit geval kun je je geen mooiere overeenkomst wensen: liefde!

Saskia


Voor mannen is het een uitdaging vrouwen te steunen als zij praten.
Voor vrouwen is het een uitdaging mannen te steunen als zij niet praten.
Bron: Mars Venus kaarten van John Gray