vrijdag 18 februari 2011

Ouderwetse hoffelijkheid

Ik reed op een landweggetje op weg naar huis, ik zat wat na te denken over de zakelijke bespreking die ik net had gehad.
Bij een versmalling in de weg stond ik ineens tegenover een auto uit de andere richting, we stonden allebei stil en ik realiseerde me dat ik fout zat. Ik had de rode pijl op het bord gezien en had niet opgelet.
De man in de auto tegenover me zat met grote handgebaren naar me te schelden, duidelijk geagiteerd dat ik me niet aan de regels had gehouden. Ik keek naar hem en dacht...Sorry meneer, foutje gemaakt, en maakte zo'n gebaar van excuus.
De reactie van de man was nog meer kwaadheid en irritatie, ik kon het begrijpen.
Voor ik het wist maakte ik spontaan een welgemeende handkus naar hem, en die kwam aan, hij was verrast door de ongewone reactie en een glimlach verscheen op zijn gezicht.
We reden allebei tegelijk achteruit en nu zaten we naar elkaar te gebaren wie er eerst door mocht.
Hardop lachend naar elkaar waren we het nu oneens over wie eerst mocht. "Dames gaan voor" zag ik zijn lippen bewegen. Ik realiseerde me dat ik zijn aanbod moest accepteren en nam het met liefde aan, zwaaiend en met een lach op ons gezicht gingen we verder ons eigen weg. Een onverwachte ontmoeting die ik niet snel vergeet.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Volg ons


Angelique van 't Riet
Twitter LinkedIn

Suzanne Meijroos
Facebook LinkedIn

Saskia Paulissen
Twitter LinkedIn

wow factor of Angelique Van 't Riet on wieowie